أسلم در اصل از قبطیان مصر است، همچنین جزء مهاجرین است ، پیشتر دوست عباس عموی پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) بود ، که بعدا  عباس آن را به پیامبر بخشید.

مدتی قبل از غزوه بدر مسلمان شد ، بعد از غزوه بدر با تعدادی از مسلمانان دیگر به مدینه هجرت کردند.

أسلم در غزوه اُحد و خندق و اکثر غزوه های بعدی هم شرکت کرد ، در بعضی از غزوه ها هم همسرش سلما نیز شرکت  می کرد، چون شرکت کردن در جهاد نزد اصحاب فقط وظیفه نبود، بلکه تمایل شخصی و وسیله ای برای کسب رضایت خداوند بود .

أسلم تعریف می کرد که یک شب هوا خیلی سرد شد ، پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) دستور دادند هر کس پتو  و رو اندازی دارد با آنان که پتو ندارد سهیم شود ، اسلم گفت هیج کس نبود که با من پتویش را قسمت کند ، به همین خاطر نزد پیامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) رفتم و ایشان پتوی خودش را روی من انداخت و آن شب با پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) خوابیدم .

پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) گاهی اوقات به قبرستان بقیع می رفت و برای مسلمانانی که درآنجا دفن شده بودند دعای خیر می کرد، اَسلم را هم با خود می برد.

ابورافع بعد از وفات پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) هم زندگی کرد و در فتوحات اسلامی نقش داشت و در زمان خلافت عمر بن خطاب در فتح مصر شرکت کرد.

سرانجام اسلم ، در زمان خلافت علی بن ابو طالب وفات کرد.

صمیمیت اسلم و امام علی بر همگان آشکار بود، بطوریکه زمانی که اسلم فوت کرد وصیت کرد که خلیفه علی بن ابو طالب مواظب فرزندانش باشد، خلیفه به وصیت اسلم عمل کرد و سرپرستی فرزندان او را بر عهده گرفت .