چه نرمی و لطافتی

(هر که سهمی در نرمی و لطافت نداشته باشد، در هیچ کار نیک و احسانی سهیم نخواهد بود)، این فرموده پیغمبریست که ما او را پیشوای خود میدانیم، هرگاه اشتباهی را مشاهده میکرد، آنقدر خونسردانه اشتباه را حل میکرد، که شخص خاطی، بجای ناراحت شدن، خوشحال میشد، در تمام مراحل زندگیش، نرمی و لطافت را انتخاب میکرد، چون بر این باور بود که هر چیزی که نرمی و لطافت در آن باشد،آراسته و زیبا میگردد، هر چیزی نیز که نرمی و لطافت از آن را برگیرند زشت و لکەدار خواهد گشت، همسرش را نصیحت میکرد و میفرمود: (خونسرد باش ای عایشه، نرم و لطیف باش و خود را از تندخویی و بدگویی بپرهیز، خداوند بزرگ نرم و لطیف است و در همه کارها نرمی و لطافت را میپسندد)