نامش طلحه بن عبیدالله است، کنیه اش ابومحمد است ، یکی از مهاجرین بوده و جزء اولین دسته از مسلمان شدگان است ، همچنین جزء کسانی است که مژده بهشت را به ایشان داده اند.

طلحه موهای پرپشتی داشت و صورت زیبایی داشت ، رنگ پوستش سرخ و سفید بود ، در راه رفتن سریع بود.

طلحه ، همراه با عثمان بن عفان و زبیر بن عوام، توسط ابوبکر صدیق مسلمان شد .

زمانی که پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) خواست به مدینه هجرت کند، طلحه از شام لباس سفید نایاب را باخود آورده بود، دو دست لباس را بعنوان هدیه برای ابوبکر و پیامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرستاد ، ایشان هم آن لباسها را پوشیدند و با آن لباس ها وارد مدینه شدند.

طلحه در غزوه بدر شرکت نکرد ، چون در آن زمان جهت بازرگانی به شام رفته بود، بعدا هم از اینکه در آن جنگ شرکت نکرده بود بسیار اندوهگین شد، اما پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) از غنائم جنگی سهم او را هم داد.

بعد از آن در غزوه اُحد و غزوه های دیگر نقش مهمی را ایفا کرد، در غزوه اُحد تقریبا 24 بار زخمی شد.

یک بار پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:( هر کس دوست دارد شهیدی ببیند که روی زمین راه میرود، پس طلحه بن عبیدالله را تماشا کند).

عمر بن خطاب پس از آنکه زخمی شد، شش نفر را انتخاب کرد تا در میان خود جانشین خلافت را برگزینند ، یکی از آن شش نفر طلحه بن عبیدالله بود.

در زمان خلافت علی بن ابوطالب هم، طلحه بن عبیدالله همراه اُم المؤمنین عایشه (رض) و زبیر بن عوام ، سعی کردند انتقام خون عثمان بن عفان را بگیرند ، اما تلاششان به بیراهه رفت  و فتنه ای بزرگ بر پاشد و بخاطرش جنگ جمل روی داد و طلحه و زبیر در آن جنگ شهید شدند.