معده انسان در میان بدن او واقع شده،در فرمایش آمده :(هیچ ظرفی بدتر از شکم نیست که انسان آن را پر می کند) چونکه هر کسی معده خود را پرکرد به حالت ناآرمی جسمی رسیده به این دلیل که بیشترین تغذیه  و اکسیژن قلب که از راه خون به حرکت درمی آید را، معده به او رسانده و مشغول این فعالیت گشته .و کم خوری باعث شده که سودرسانی خون به قسمتهای دیگر بدن بیشتر شود و به فعالیت معده مشغول نشود.از اینرو دانشمندان گذشته هروقت به دنبال حل موضوعی پیچیده بوده اند ،خود را گرسنه نگه میداشتند.هرچند امروزه ما در اشتباهیم، برای مثال محصل در زمان تست کردن به بهانه درس خواندن روزه نمیگیرد و این درحالی است که میتواند با خالی نگه داشتن معده ،ازگردش خون برای درس خواندنش استفاده کند و نه هضم غذا در معده.