اسلام و چاقی
در دوران جاهلیت چاقی نوعی مزیت محسوب میشد و افراد به چاقی خود افتخار میکردند،منافقان زمان پیامبر (صلى الله عليه وسلم)نیز از این صفت متمایز نبودند واما پیامبر (صلى الله عليه وسلم)این چنین نبود و یاران ایشان نیز اینگونه نبودند .
و در ارتباط با آینده گان خود همچون خبری ناخوشایند صحبت از این است که: چاقی مشکلی جدی برای آیندگان خواهد بود، ایشان می فرمایند:(خیر الناس قرني، ثم الذین یلونهم، ثم الذین یلونهم...ان بعدکم قوما یخونون و لا یؤتمنون، و یشهدون و لا یستشهدون، وینذرون و لا یفون، و یظهر فیهم السمن)(متفق علیه) به این معنا که نیکوترین مردم،مردم زمان من هستند و سپس بعد از آنها و آنهایی بعد از آنها .
همچنین پس از شما مردمانی خواهند آمد که ناپاکی با خود میاورند و معتمد نیستند،شهادت میدهند درحالی که از آنها خواسته نشده است،نذر میکنند و بجا نمی آورند ونیمه ازآنها از چاقی رنج میبرند،و این چنین است که پیامبر(صل الله علیه و سلم)از چاقی در کنار این صفات ناشیست نام میبرد.
هرچند ما مسلمانان این سخنان را شنیده اییم ولی تقریبا هفتاددرصد از ما از چاقی رنج میبریم و این نیز از نشانه های قیامت است.
پیشوا عمرابن خطاب میگفت:(خدای بزرگ انسان چاق را نمی پسندد)همچنین میگفت پناه میبرم برخدا از آنکه چاق است و شکمی بزرگ دارد)
|