نامش عبدالرحمن بن عوف قریشی زهری و کنیه اش ابومحمد است.

یکی از ده نفری است که به او مژده بهشت داده شده است و یکی از شش نفر شورای دوران خلافت عمر بن خطاب بود ، پیامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) تا زمانی که وفات کردند از ایشان راضی بودند.

عبدالرحمن ابتدا نامش عبدعَمر یا عبدالکعبه بود، اما زمانی که مسلمان شد، پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) نامش را عبدالرحمن نهاد.

قبل از اینکه ندای دعوت پیامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) وارد خانه ارقم بن ارقم شود، عبدالرحمن مسلمان شده بود.

 عبدالرحمن در هر دو هجرت حبشه شرکت کرد ، بعدا به مکه برگشت و از آنجا به مدینه هجرت کرد.

عبدالرحمن زمانی که تازه به مدینه آمد، فردی فقیر و تهی دست بود وچیزی نداشت، سعد بن ربیعه  هم که شخصی ثروتمند بود ، به عبدالرحمن کمک کرد تا خرید و فروش در بازار را یاد بگیرد و  بعدا به شخصی ثرتمند تبدیل شد.

عبدالرحمن در غزوه بدر و سایر غزوه های دیگر هم شرکت کرد، در غزوه بدر بیشتر از 20 بار زخمی شد، در صلح حدیبیه هم شرکت کرد و یکی از شاهدین صلح بود.

پیامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) پشت سر عبدالرحمن بن عوف نماز خواند ، این فضل هم خداوند تنها به ابوبکر صدیق و عبدالرحمن بن عوف بخشید.

یک بار عبدالرحمن بن عوف نصف دارایی خود را نزد پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) آورد و گفت ای پیامبر خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) این نصف مال و دارایی من است که نزد شما آورده ام و نصف دیگر آن برای همسر و فرزندانم باقی گذاشته ام ، پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمودند:( خداوند برکت قرار دهد به این مقدار که آورده ایی و آن مقداری را که باقی گذاشته ایی).

بعد از وفات پیامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)، عبدالرحمن بن عوف به همسران پیامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) کمک های زیادی می کرد پول زیادی را میانشان تقسیم می کرد.

ابوبکر صدیق بر علیه مرتدین اعلام جنگ کرد ، به همین خاطر مدینه به خطر افتاد ، پس برای حفاظت از مدینه گروه هایی را جهت نگهبانی شبانه انتخاب کرد و امیرانی را برای نظارت بر کار نگهبانان انتخاب کرد، یکی از امیران هم عبدالرحمن بن عوف بود.

عبدالرحمن بن عوف در زمان خلافت ابوبکر صدیق و  عمر بن خطاب فتوا صادر می کرد.

عمر بن خطاب پس از آنکه زخمی شد، شش نفر را انتخاب کرد تا در میان خود جانشین خلافت را برگزینند ، یکی از آن شش نفر عبدالرحمن بن عوف بود.

سرانجام در سال 32 هجری در سن 75 سالگی در مدینه وفات کرد و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.