منظورازتغذیه، آن است که انسان از پایه و اساس مواد مورد نیاز جسم خود را دریافت کند و از خوردن آن لذت برده و باعث سود رسانی به بدن شده، چون همانطور که گفتیم انسان برای تحرک روزانه به نیرو نیاز دارد و تغذیه این نیاز او را برطرف میکند ولی اگر به شیوه درست و درجای خود تغذیه نشود آن موقع است که دچار بیماری و ناراحتی شده، نه تنها برای بزرگسالان که برای خردسالان نیز به همین ترتیب ایجاد مشکل کرده همچنین  برای حکومت و دولت ودر نهایت همگی از این ناراحتی رنج خواهیم برد.

 تهیه غذا چقدر سخت است به همین میزان مصرف آن درجای خود،سخت می باشد،درپی گزارش سازمان جهانی غذا سالانه به انداره هشصدوچهل و هفت میلیون نفر غذا دورریخته می شود که این مقدار شامل یک هشتم کل جمعیت جهان است درحالی که در اخبار رسانه ها همواره میشنویم که میلیونها نفر از گرسنگی درجای جای زمین جان خود را از دست میدهند.

نشانه قدرت نیست که چه مقدار میخوری بلکه قدرت آنجاست که آگاه باشی غذای خود را چگونه هضم و تبدیل به انرژی کنی چون هر مواد خوراکی که از جانب خدا آفریده شده، برای نیروبخشیدن به جسم انسان می باشد ،زمانی که کسی غذایی را میخورد بجای آنکه نیروی مورد نیاز را از آن برداشت و به انرژی تبدیل کند به ضرر و زیان برای خود و جامعه تبدیل کرده که از آن به زیاده روی بی جا نام برده می شود چون نیرویی که انسان از جزء جزء غذا دریافت میکند متفاوت است از نیرویی که به یک باره و از یک سو دریافت کند.

اگربشریت بدون در نظر گرفتن امور دینی و ترس از خدا ،ازمصرف بی رویه غذا بپرهیزد و آن را روا نداند،مسلمانان خیلی  پیش تر  از اینها پیرو فرمان خدا و پیامبرش  از زیاده خوری منع شده  اند و آن چیزی که اضافه  بوده و نتواند استفاده مناسب از آن را ببرد به کس دیگری ببخشد تا او استفاده کند.

 امروزه  هر  انسان فقیری به خاطرخساست ثروتمندان و یا شیوه غلط کمک رسانی به نیازمندان،فقیر مانده است،در غیر این صورت اگر هرکسی باتوجه به نیاز خود مواد غذایی را به کار ببرد و با توجه به وسع مالی خود کمک بکند، فقیری نخواهد ماند.

در اکثر اوقات افراد تصور میکنند که اگر تغذیه خود را با کس دیگری سهیم شوند ازآن کم خواهد شد درحالی که اگر سهیم شود خواهد فهمید  که اینطور نیست .

از این رو که پیامبر (صلى الله عليه وسلم)خدا(صلی علیه وسلم)می فرماید طعام الواحد یکفی الاثنین،و طعام الاثنین یکفی الاربعة وطعام الاربعة یکفی الثمانیه)،(رواه مسلم)(غذای یک نفر برای دو نفر کافی است ،غذای دو نفر برای چهار کس و غذای چهار نفر برای هشت کس کافی بوده).