در جهان گوشت را به روش‌های مختلف طبخ می‌کنند و می‌خورند. کُرد‌ها بیشتر در جهان گوشت را به روش‌های مختلف طبخ می‌کنند و می‌خورند. کُرد‌ها بیش‌ت
به کباب علاقه دارند. «پیرمرد» شاعر بزرگ کُرد (1950- 1867م) از این که بعد از مرگ پدرش از خوردن کباب محروم شده است، اظهار ناراحتی می‌کند.
پیامبر خدا ﷺ که برای ما مسلمانان همانند پدری دلسوز است، گوشت را چند گونه مصرف کرده‌اند اما بیشتر دوست داشته‌اند آن را به صورت «ثرید»بخورند و در حدیث آمده است که: «کان أحبّ الطّعام إلی رسول اللّه الثّرید[1]: محبوب ترین غذا نزد پیامبر خدا ثرید بود». مسلّماً این صرفاً یک علاقه‌ی شخصی نبوده است بلکه باید آن را یک رهنمود ربّانی تلقی نماییم. هم‌چنین آن حضرت در بیان اهمیت و برتری ثرید نسبت به سایر خوراکی‌ها فرموده‌اند: «فضل عائشة علی النّساء کفضل الثّرید علی سائر الطّعام[2]: برتری عایشه نسبت به سایر زنان همانند برتری ثرید نسبت به سایر غذاها است». ایشان در این حدیث هم به اهمیت ثرید (آبگوشت ترید) اشاره می‌کنند و در واقع به ما یاد می‌دهند گوشت را بیشتر به صورت ترید مصرف کنیم و هم بیانگر فضیلت اُمّ المؤمنین «عایشه» است و با این فرموده‌ی خود بر اظهار نظرهای غلطی قلم بُطلان کشیده‌اند که مورد همسرشان عایشه بی‌ادبی کرده‌اند.
به مادران و خواهران و همسران محترم توصیه می‌گردد گوشت را به صورت ثرید تهیه کنند چون گوشت ذاتاً یک خوراک خشک است و باید همراه چیز دیگری مصرف شود. اگر گوشت به صورت ثرید مصرف شود، خشک نخواهد بود و نیاز به خوراکی دیگر نخواهد داشت. نان مصرفی هم نرم می‌گردد و بخشی از فرآیند هضم آن در خارج از معده صورت می‌گیرد و در واقع با این کار به معده خود کمک کرده‌ایم. برای افراد سالمند و فاقد دندان هم «آبگوشت ترید» بهتر است و نیاز چندانی به جویدن و خُرد کردن نخواهند داشت. پیامبر خدا ﷺ در دعایشان از خداوند خواسته‌اند در آبگوشت ترید آنها برکت قرار دهد.
اغلب اوقات به آبگوشت ترید خود کدو هم اضافه کرده‌اند چون پیامبر خدا ﷺ به کدو بسیار علاقه‌مند بوده‌اند. چنان که «انس پسر مالک» روایت می‌کند کدو یکی از محبوب‌ترین خوراکی‌های پیامبر خدا ﷺ بود.[3] «انس پسر مالک» می‌گوید: در مدینه خیاطی بود که پیامبر خدا ﷺ را به صرف غذا دعوت کرد. او با نان جو و خورشت حاوی کدو از پیامبر خدا پذیرایی کرد و من ملاحظه کردم پیامبر خدا ﷺ کدو را بسیار دوست دارد؛ بنا بر این قطعات کدو را جلوی ایشان می‌گذاشتم و از وقتی که دیده‌ام آن حضرت به کدو علاقمند است، من نیز به کدو علاقمند شده‌ام.[4]
کدو ارزش غذایی بسیار دارد. هنگامی که حضرت یونس G از شکم نهنگ نجات پیدا کرد و به ساحل راه یافت، خدای متعال در کنارِ او بوته‌های کدو رویانید: «وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ[5]: و بوته‌ی کدویی را بر سرِ او رویاندیم». بوته‌ی کدو در آن شرایط برای حضرت یونس G لازم بود چون در کدو، پروتئین و آهن و کلسیم و ویتامین C و آنتی اکسیدان وجود دارد که ضد سرطان و کلسترول است و به پاکسازی معده و روده کمک می‌کند و منافع بسیار دارد. اخیراً دانشمندان غربی به سراغ این محصول آمده‌اند و می‌خواهند به اهمیت و ترکیبات آن پی ببرند و تلاش می‌کنند از آن دارو تهیه کنند و به عنوان یک منبع اصلی در درمان و تهیه‌ی دارو از آن استفاده نمایند.
دانشمندان آلمانی با تحقیق بر روی کدو به وجود ماده‌ای به نام (Encephalic stimulant) پی برده‌اند که محرّک مغز است و مغز انسان را پویاتر و زیرک‌تر می‌سازد. از این رو توصیه می‌کنیم به جای خورش‌هایی مثل خورش لوبیا به خورش کدو اهتمام بدهید. توصیه می‌گردد در رستوران‌ها اگر قرار است گوشت بخوریم، درخواست آبگوشت ترید بکنیم و با این کار علایق غذایی خود را با پیامبر خدا ﷺ تطبیق دهیم و از برکت دعای ایشان بهره‌مند شویم و در هضم غذا نیز به بدن خود خود کمک کنیم و قبل از این که منافع این نوع غذا از جهت پزشکی بر ملا گردد، با پیروی از سنّت پیامبر خدا ﷺ از منافع آن بهره‌مند شویم.
«انس پسر مالک» می‌گوید: یکی از همسایه‌های پیامبر خدا ﷺ ایرانی بود و آبگوشت را بسیار خوشمزه می‌پخت. یک بار پیامبر را به صرف آبگوشت به خانه‌اش دعوت کرد. پیامبر پرسید: عایشه هم بیاید؟ گفت: خیر؛ فقط خودتان دعوتید. پیامبر ﷺ فرمودند: به تنهایی نمی‌آیم. آن مرد برای بار دوم دعوت خود را تکرار کرد و همان پاسخ را شنید و برای بار سوم ناگزیر شد قبول کند عایشه نیز با ایشان برود. پیامبر خدا ﷺ و عایشه، شادان و شانه به شانه‌ی هم به مهمانی مرد ایرانی رفتند.[6]
پیامبر خدا ﷺ به گوشت کبابی هم علاقمند بودند و این موضوع به قدری آشکار بود که نه تنها اصحاب او بلکه غیر مسلمانان نیز از آن مطلّع بودند. آن حضرت علاقه‌ی خاصی به کبابِ دست حیوان داشتند و در ماجرای زن یهودی می‌توان به آن پی‌‌‌برد. روایت کرده‌اند در فتح «قلعه‌ی خیبر» تعداد زیادی از یهودیان به قتل رسیدند و «زینب دختر حارث» یهودی برّه‌ای بریان و آغشته به زهر را به عنوان هدیه به پیامبر ﷺ تقدیم کرد و چون می‌دانست پیامبر خدا ﷺ بیشتر به شانه و دست برّه علاقه دارد، آن قسمت‌ها را بیشتر سمّ زده بود. وقتی برّه را آورد، «بشر پسر براء پسر معرور» همراه پیامبر ﷺ بود. پیامبر ﷺ قطعه‌ای از شانه‌ی برّه را برداشت و خورد. بشر نیز لقمه‌‌ای از آن را خورد. بلافاصله پیامبر ﷺ فرمود: «دست بدارید؛ شانه‌ی این برّه به من اطلاع می‌دهد که چیزی را به آن آغشته کرده‌اند». بشر گفت: «ای پیامبر خدا! سوگند به کسی که تو را گرامی داشت، من هم آن را در لقمه‌ی خود احساس کردم و صِرفاً به احترام شما آن را دور نریختم؛ چون می‌خواستم آن را از چشم شما نیندازم و وقتی دیدم لقمه‌تان را قورت دادید، خودم را عزیز‌تر ندیدم که به تنهایی جانم را نجات دهم. امیدوار بودم آن چه شما خورده‌اید، زهرآگین نباشد». بلافاصله بشر بدحال شد و جان باخت. پیامبر خدا ﷺ نیز از ناحیه‌ی شانه‌ی پشت خود حجامت گرفت.[7] پیامبر خدا ﷺ هم در مدینه[8] و هم در خلال سفرهایشان گوشت برشته خورده‌اند که «قَدید» گفته می‌شود. «قدید»، گوشتی است که پس از تکه تکه کردن و نمک زدن، آن را جلوی تابش آفتاب خشک می‌کرده‌اند. «جابر بن عبداللّه» می‌گوید: با پیامبر ﷺ گوشت برشته می‌خوردیم.[9]
پیامبر خدا ﷺ به گوشت روی استخوان و به ویژه گوشت استخوان برّه هم علاقه داشته‌اند که در روایت «عبدالله ابن مسعود» به آن اشاره شده است.[10] «عبدالله پسر جعفر» از پیامبر ﷺ روایت کرده‌اند که فرموده است: «أطیب اللّحم لحم الظَّهر[11]: پاک‌ترین گوشت، گوشت پشتِ حیوان است».
به کباب علاقه دارند. «پیرمرد» شاعر بزرگ کُرد (1950- 1867م) از این که بعد از مرگ پدرش از خوردن کباب محروم شده است، اظهار ناراحتی می‌کند.
پیامبر خدا ﷺ که برای ما مسلمانان همانند پدری دلسوز است، گوشت را چند گونه مصرف کرده‌اند اما بیشتر دوست داشته‌اند آن را به صورت «ثرید»بخورند و در حدیث آمده است که: «کان أحبّ الطّعام إلی رسول اللّه الثّرید[12]: محبوب ترین غذا نزد پیامبر خدا ثرید بود». مسلّماً این صرفاً یک علاقه‌ی شخصی نبوده است بلکه باید آن را یک رهنمود ربّانی تلقی نماییم. هم‌چنین آن حضرت در بیان اهمیت و برتری ثرید نسبت به سایر خوراکی‌ها فرموده‌اند: «فضل عائشة علی النّساء کفضل الثّرید علی سائر الطّعام[13]: برتری عایشه نسبت به سایر زنان همانند برتری ثرید نسبت به سایر غذاها است». ایشان در این حدیث هم به اهمیت ثرید (آبگوشت ترید) اشاره می‌کنند و در واقع به ما یاد می‌دهند گوشت را بیشتر به صورت ترید مصرف کنیم و هم بیانگر فضیلت اُمّ المؤمنین «عایشه» است و با این فرموده‌ی خود بر اظهار نظرهای غلطی قلم بُطلان کشیده‌اند که مورد همسرشان عایشه بی‌ادبی کرده‌اند.
به مادران و خواهران و همسران محترم توصیه می‌گردد گوشت را به صورت ثرید تهیه کنند چون گوشت ذاتاً یک خوراک خشک است و باید همراه چیز دیگری مصرف شود. اگر گوشت به صورت ثرید مصرف شود، خشک نخواهد بود و نیاز به خوراکی دیگر نخواهد داشت. نان مصرفی هم نرم می‌گردد و بخشی از فرآیند هضم آن در خارج از معده صورت می‌گیرد و در واقع با این کار به معده خود کمک کرده‌ایم. برای افراد سالمند و فاقد دندان هم «آبگوشت ترید» بهتر است و نیاز چندانی به جویدن و خُرد کردن نخواهند داشت. پیامبر خدا ﷺ در دعایشان از خداوند خواسته‌اند در آبگوشت ترید آنها برکت قرار دهد.
اغلب اوقات به آبگوشت ترید خود کدو هم اضافه کرده‌اند چون پیامبر خدا ﷺ به کدو بسیار علاقه‌مند بوده‌اند. چنان که «انس پسر مالک» روایت می‌کند کدو یکی از محبوب‌ترین خوراکی‌های پیامبر خدا ﷺ بود.[14] «انس پسر مالک» می‌گوید: در مدینه خیاطی بود که پیامبر خدا ﷺ را به صرف غذا دعوت کرد. او با نان جو و خورشت حاوی کدو از پیامبر خدا پذیرایی کرد و من ملاحظه کردم پیامبر خدا ﷺ کدو را بسیار دوست دارد؛ بنا بر این قطعات کدو را جلوی ایشان می‌گذاشتم و از وقتی که دیده‌ام آن حضرت به کدو علاقمند است، من نیز به کدو علاقمند شده‌ام.[15]
کدو ارزش غذایی بسیار دارد. هنگامی که حضرت یونس G از شکم نهنگ نجات پیدا کرد و به ساحل راه یافت، خدای متعال در کنارِ او بوته‌های کدو رویانید: «وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ[16]: و بوته‌ی کدویی را بر سرِ او رویاندیم». بوته‌ی کدو در آن شرایط برای حضرت یونس G لازم بود چون در کدو، پروتئین و آهن و کلسیم و ویتامین C و آنتی اکسیدان وجود دارد که ضد سرطان و کلسترول است و به پاکسازی معده و روده کمک می‌کند و منافع بسیار دارد. اخیراً دانشمندان غربی به سراغ این محصول آمده‌اند و می‌خواهند به اهمیت و ترکیبات آن پی ببرند و تلاش می‌کنند از آن دارو تهیه کنند و به عنوان یک منبع اصلی در درمان و تهیه‌ی دارو از آن استفاده نمایند.
دانشمندان آلمانی با تحقیق بر روی کدو به وجود ماده‌ای به نام (Encephalic stimulant) پی برده‌اند که محرّک مغز است و مغز انسان را پویاتر و زیرک‌تر می‌سازد. از این رو توصیه می‌کنیم به جای خورش‌هایی مثل خورش لوبیا به خورش کدو اهتمام بدهید. توصیه می‌گردد در رستوران‌ها اگر قرار است گوشت بخوریم، درخواست آبگوشت ترید بکنیم و با این کار علایق غذایی خود را با پیامبر خدا ﷺ تطبیق دهیم و از برکت دعای ایشان بهره‌مند شویم و در هضم غذا نیز به بدن خود خود کمک کنیم و قبل از این که منافع این نوع غذا از جهت پزشکی بر ملا گردد، با پیروی از سنّت پیامبر خدا ﷺ از منافع آن بهره‌مند شویم.
«انس پسر مالک» می‌گوید: یکی از همسایه‌های پیامبر خدا ﷺ ایرانی بود و آبگوشت را بسیار خوشمزه می‌پخت. یک بار پیامبر را به صرف آبگوشت به خانه‌اش دعوت کرد. پیامبر پرسید: عایشه هم بیاید؟ گفت: خیر؛ فقط خودتان دعوتید. پیامبر ﷺ فرمودند: به تنهایی نمی‌آیم. آن مرد برای بار دوم دعوت خود را تکرار کرد و همان پاسخ را شنید و برای بار سوم ناگزیر شد قبول کند عایشه نیز با ایشان برود. پیامبر خدا ﷺ و عایشه، شادان و شانه به شانه‌ی هم به مهمانی مرد ایرانی رفتند.[17]
پیامبر خدا ﷺ به گوشت کبابی هم علاقمند بودند و این موضوع به قدری آشکار بود که نه تنها اصحاب او بلکه غیر مسلمانان نیز از آن مطلّع بودند. آن حضرت علاقه‌ی خاصی به کبابِ دست حیوان داشتند و در ماجرای زن یهودی می‌توان به آن پی‌‌‌برد. روایت کرده‌اند در فتح «قلعه‌ی خیبر» تعداد زیادی از یهودیان به قتل رسیدند و «زینب دختر حارث» یهودی برّه‌ای بریان و آغشته به زهر را به عنوان هدیه به پیامبر ﷺ تقدیم کرد و چون می‌دانست پیامبر خدا ﷺ بیشتر به شانه و دست برّه علاقه دارد، آن قسمت‌ها را بیشتر سمّ زده بود. وقتی برّه را آورد، «بشر پسر براء پسر معرور» همراه پیامبر ﷺ بود. پیامبر ﷺ قطعه‌ای از شانه‌ی برّه را برداشت و خورد. بشر نیز لقمه‌‌ای از آن را خورد. بلافاصله پیامبر ﷺ فرمود: «دست بدارید؛ شانه‌ی این برّه به من اطلاع می‌دهد که چیزی را به آن آغشته کرده‌اند». بشر گفت: «ای پیامبر خدا! سوگند به کسی که تو را گرامی داشت، من هم آن را در لقمه‌ی خود احساس کردم و صِرفاً به احترام شما آن را دور نریختم؛ چون می‌خواستم آن را از چشم شما نیندازم و وقتی دیدم لقمه‌تان را قورت دادید، خودم را عزیز‌تر ندیدم که به تنهایی جانم را نجات دهم. امیدوار بودم آن چه شما خورده‌اید، زهرآگین نباشد». بلافاصله بشر بدحال شد و جان باخت. پیامبر خدا ﷺ نیز از ناحیه‌ی شانه‌ی پشت خود حجامت گرفت.[18] پیامبر خدا ﷺ هم در مدینه[19] و هم در خلال سفرهایشان گوشت برشته خورده‌اند که «قَدید» گفته می‌شود. «قدید»، گوشتی است که پس از تکه تکه کردن و نمک زدن، آن را جلوی تابش آفتاب خشک می‌کرده‌اند. «جابر بن عبداللّه» می‌گوید: با پیامبر ﷺ گوشت برشته می‌خوردیم.[20]
پیامبر خدا ﷺ به گوشت روی استخوان و به ویژه گوشت استخوان برّه هم علاقه داشته‌اند که در روایت «عبدالله ابن مسعود» به آن اشاره شده است.[21] «عبدالله پسر جعفر» از پیامبر ﷺ روایت کرده‌اند که فرموده است: «أطیب اللّحم لحم الظَّهر[22]: پاک‌ترین گوشت، گوشت پشتِ حیوان است».
[2] . صحیح بخاری 3770، صحیح مسلم 2446.
[3] . ابن ماجه- 3302: «کان النبی Gیحبّ القَرعَ».
[4] . صحیح البخاری 2003، صحیح مسلم 3896.
[6] . مسند احمد بن حنبل 12001، صحیح مسلم 3891.
[7] . دلائل النبوة للبیهقی 1612.
[8] . مسند احمد بن حنبل 14221، صحح اسناده شعیب الأرناؤوط.
[9] . صحیح ابن حبان 6015.
[10] . سنن أبی‌داود 3305 صححه الألبانی.
[13] . صحیح بخاری 3770، صحیح مسلم 2446.
[14] . ابن ماجه- 3302: «کان النبی Gیحبّ القَرعَ».
[15] . صحیح البخاری 2003، صحیح مسلم 3896.
[17] . مسند احمد بن حنبل 12001، صحیح مسلم 3891.
[18] . دلائل النبوة للبیهقی 1612.
[19] . مسند احمد بن حنبل 14221، صحح اسناده شعیب الأرناؤوط.
[20] . صحیح ابن حبان 6015.
[21] . سنن أبی‌داود 3305 صححه الألبانی.